ربیع الانام

آسمان مشتاقانه تماشاگر است تا به محض ورودش تمام قد به حضورش بایستد.
قلب زمین به تپش افتاده وندای بیقراری سر میدهد. ومنتظر است تاخود را به پای قدومش بیافکند ورخسار به پایش بساید.
نبض زمان از حرکت باز ایستاده تا باقی راه را با حضور ایشان طی کند.
لحضات پر است از شور وسرور وانتظار وبیتابی.
و او می آید.
می آید تا جود وسخا رو معنا بخشدو هر چه غربتی را غریب کند.
می آید تا چشم وچراغ و روشنی بخشِ خانه علی شود.
می آید تا همدم پدر شود ومونس مادر
می آید تا تنها شاهد کوچه باشد.
او می آید تا فخر زمین وبهترین خاطره زمان شود.
او می آید تا نبض زمینیان را به دست گیرد وزمانه را شرمنده ی بخشش خود کند.
او می آید.
آری حسن (علیه السلام) می آید.