?این رنج، سهم توست!
استاد علی صفایی حائری
ابتلایى که براى من است، چه لزومى دارد که آن را براى دیگرى بازگو کنم؟ که این دستور وارد شده است: «لا تَقُلْ لَهُمَا افٍّ» «اسرا-23»؛ رنج خود را براى پدر و مادرت بازگو مکن. افّ؛ یعنى اینکه من رنج میبرم. این رنج سهم توست. پس رنج و ناراحتى خود را، نزد آنها مطرح نکن که ظرفیت و تحمل آن را ندارند، مگر هنگامى که از آن بیرون آمده باشى؛ که در این صورت، گفتن تو، درس و عبرت خواهد بود.
✅مؤمن کتوم است و این کتمان، فقط مربوط به اسرار مگو نیست که کتمان درد و رنج هم هست. تو چه حقى دارى آنچه را که دوست به تو داده، نه با دوست که با دشمن او در میان بگذارى؟ آن قدر کم تحمّل هستیم که دَرِ دلمان را باز گذاشتهایم و هر کس در آن خانه گرفته، هر کس از آن خبر دارد.
✅یک فتنه، یک درگیرى، یک رنج، یک ضربه، یک فشار، رزق و بهره من است، ولى زنم مىیداند. پدرم میداند. مادرم میداند. پس کجاست آن وسعت؟! کجاست آن وجودى که باید مثل کوه باشد؟! به راستى که از کف دست هم صافتریم!
✅باید غمها را تبدیل کنیم و وقتى از آنها بیرون آمدیم، براى دیگران بازگو کنیم تا آنها هم از این درد و غم، درسى بیاموزند.
? حرکت، ص : 288
? @einsad
آخرین نظرات