? تعصب و خودباوری ژاپنی ها
? مدتی پیش برای تعویض بند ساعتم نزد یک ساعت ساز بودم. او از بند ساعت ژاپنی بسیار تعریف کرد و از عیب های بند ساعت ایرانی گفت. از او پرسیدم که آیا می داند همین ساعت ژاپنی چگونه به جایی رسید که امروز مورد تحسین اوست؟
به او گفتم: نزدیک به شصت سال پیش در بنادر جنوبی ایران نوعی ساعت مچی ژاپنی از طریق دریا وارد می شد که به آن ساعت دریایی می گفتند. این ساعت ها را با گونی به صورت کیلویی می فروختند و در شهر قیمت هر یک از آن ها بین دو تا سه ریال بود. این ساعت ها که در کارگاه های نسبتاً ابتدایی ساخته می شد، شاید یکی دو ماهی کار می کرد و بعد خراب می شد.
? اما نکته اینجاست: خود ژاپنی ها فقط همین ساعت را می خریدند و از خرید ساعت با کیفیت #سوئیسی پرهیز داشتند! مردم ژاپن در آن سال ( 1946) به عنوان ملّتی از جنگ برخاسته، با تجربه ویرانی های هولناک جنگ جهانی دوم، قدر آن چه را که داشتند خوب می دانستند. آنان درک کرده بودند که نبایستی تنها به راحتی شخصی خود فکر کنند، بلکه بایستی نسبت به رشد جامعه خود احساس مسئولیت کنند. آنان باور داشتند که بایستی فعالانه، توأم با احساس مسئولیت از تولید کننده خود حمایت کنند تا او بتواند رشد کند و جوانان ژاپنی مشغول کار شوند.
? همین خودباوری ملّی بود که به مدیران صنایع ژاپنی اجازه داد اول تولید انبوه با کیفیت کم برای ورود به بازارها و بعد تولید کیفی را در دستور کار قرار دهند و فروش آنان روزبه روز بهتر شود، تا تبدیل به چیزی بشوند که امروز هستند.
✍ استاد احمد ساویز صنعتگر و مشاور دانشگاه علم و صنعت
#مصرف_کالای_داخلی
آخرین نظرات